Czynnik chłodniczy

Podstawą działania klimatyzatorów jest czynnik chłodniczym. W technikach chłodniczych tego typu substancje używane są od lat trzydziestych dziewiętnastego wieku. Ogólnie rzecz biorąc czynnikiem chłodniczym może być każda ciecz, jednak w praktyce spełnionych musi być szereg warunków by takowa substancja nadawała się do użycia między innymi w klimatyzatorach.
Mamy obecnie do czynienia z kilkunastoma czynnikami chłodniczymi. Część z nich z racji swojej szkodliwości dla warstwy ozonowej jest wycofywana z użytku. Mowa tu przede wszystkim o freonach CFC, HCFC (w tym najbardziej popularnym R22). W przypadku innych substancji wprowadzono odpowiednie zapisy prawne oraz procedury mające na celu zapewnienia bezpiecznego dla ludzi i środowiska naturalnego użytkowania urządzeń. Chodzi tu między innymi o ograniczenie emisji do atmosfery oraz odpowiednią utylizację substancji chłodniczych.

W związku z polityką ochrony środowiska od 2004 roku wprowadzono zakaz montażu nowych urządzeń działających w oparciu o wspominane freony. W ich miejsce wprowadzane są substancje oznaczone jako HFC. Są one bezpieczne dla warstwy ozonowej jednak mogą potęgować efekt cieplarniany. Najpopularniejsze czynniki chłodnicze z tej rodziny oznaczone są symbolami R410A i R407C. Szacuje się, że ten pierwszy stanowi podstawę funkcjonowania 90% klimatyzatorów domowych.

Zarówno R410A jak i R407C należą do gazów fluorowych. Ich charakterystyczną cechą jest niepalność i nietoksyczność. Pod żadnym pozorem nie można ich jednak wdychać ani wprowadzać do atmosfery. Inną cechą wspominanych czynników jest temperatura pracy wynosząca mniej niż minus 40C. Oznacza to, że w warunkach atmosferycznych substancje te są w stanie lotnym. Dlatego też należy dbać o szczelność instalacji. Chodzi tu zarówno o ochronę środowiska (przestrzeganie odpowiednich przepisów) jak i efektywność procesu chłodzenia czy ogrzewania. Na koniec krótka charakterystyka najpopularniejszych czynników chłodniczych:

• R410A – w jego skład wchodzą dwie substancje: R32 i R125 w proporcji 50% na 50%. Jest to mieszanina bliskoazeotropowa. Nie sprawia ona zbyt dużych kłopotów z rozwarstwieniem zarówno w czasie pracy jak i serwisu. Spowodowało to, że stała się popularniejsza od R407C.
• R407C – składa się z trzech substancji R32/R125/R134a w proporcji 23% do 25% do 52%. Poszczególne składniki charakteryzują się różnymi temperaturami parowania. Przy nieszczelnych instalacjach i urządzeniach, różne składniki parują w rożnym tempie. W tym przypadku należy rygorystycznie przestrzegać składu mieszaniny oraz dbać o szczelność instalacji. W przeciwnym wypadku proces chłodzenia lub ogrzewania może być nieefektywny.